பல மாதங்களாக தங்கள் இளைய மகனின் போக்கை அவதானித்து வந்த பெற்றோர்கள், அவனுக்கு அவ்வப்போது அறிவுரைகளை தய வாக கூறிவந்தார்கள். அவனின் நண்பர்களையும் அவர்களுடைய வழி களையும் குறித்து எச்சரிக்கையாக இருக்கும்படியாக அவனைக் கேட் டுக் கொண்டார்கள். சில கிழமைகள் கடந்தும் அவன் வழிகளிலே மாற் றங்கள் ஏதும் ஏற்படாததால், அவனு டைய நேரத்தை அவன் வீணாக்காமல், பிரயோஜனப்படுத்தும்படிக்கு உதைபந் தாட்ட பயிற்ச்சிக்காக அனுப்பி வைத்தா ர்கள். இப்படியாக பல முயற்ச்சிகளை செய்தும் அவை பலனளிக்காததால், அவனை கடிந்து கொண்டார்கள். ஒரு சமயம், விடுமுறை நாட்களிலே அவனை குறித்து வந்த குற்றச்சாட்டை கேட்ட மாத்திரத்திலே, “நீ இரண்டு கிழமைக ளுக்கு எங்கும் செல்ல முடியாது, கம் யூட்டர் பாவிக்க முடியாது, இன்ர நெற் இல்லை. வீட்டிலே தரித்திருந்து உன் வழிகளை குறித்து சிந்தனை செய் என்று சட்டம் போட்டார்கள்.” (you are grounded for two weeks without any electronic devices). பிரியமானவர்களே, தங்கள் சொந்த பிள்ளைக்கு ஏன் இந்த சிறைவாசம்? பெற்றோர் அவன்மேல் அன்பற்றவர்களாக நடக்கின்றார்களா? இல்லை! அவன் தன் வாழ்வை முற்றாக அழித்துக் கொள்ளும் நாள் வருமுன், அவன் தன் சிறு பிராயத்திலே தன் மதியீனத்திலிருந்து விடுதலையாக வேண் டும் என்பதே அந்த வீட்டு மறியலின் நோக்கம். இதே போலவே எங் கள் பரம பிதாவும் எங்களை வழிநடத் துகின்றார். தம்முடைய ஜனங் கள், பாவமான வழிகளை தெரிந்து கொள்ளும் போது மனவேதனை யடைகின்றார். (ஏசாயா 1:3). யாவரும் மனந்திரும்பும்படியாக நீடிய பொறுமையுள்ளவராக இருக்கின்றார். (2 பேது 3:9). கண்டித்து, தண் டிக்கின்றார் (எபி 12:6). தங்கள் துன்மார்க்க வழி களால், தங்களையும், மீதியாக இருக்கும் மற்றவர்களையும் அவர்கள் முற்றாக கெடுத்துப் போடாமல் இருக்கும்படிக்கு, தம் ஜனங்கள் உணர்வடைவார்கள் என்று எண்ணி சிறையிருப்பை அனுமதிக்கின்றார். (சங் 137). இன்று நீங்கள் எப்படிப்பட்ட கடுமையான சூழ்நிலையிலிருந்தாலும், இயேசு உங்களை நேசிக்கின்றார். உங்கள் வாழ்வை அவரிடம் ஒப்புக் கொடுங்கள். அப் போது உங்கள் ஆத்துமாவை காத்துக் கொள்வீர்கள்.