எலியா என்னும் தீர்க்கதரிசி நம்மைப் போல ஒரு பாடுள்ள மனுஷாக இருந்தான். ஒரு சமயம் தன் உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டுவிடுமோ என்று பயந்து, அவன் வனாந்தரத்தில் ஒருநாள் பிரயாணம் போய், இளைத் துப்போய் தன் வாழ்க்கையைக் குறித்து சலித்துப் போனவனாக ஒரு சூரைச்செடியின்கீழ்ப் படுத்துக்கொண்டு நித்திரைபண்ணினான்; அப்பொ ழுது ஒரு தூதன் அவனைத் தட்டி யெழுப்பி: எழுந்திருந்து போஜனம் பண்ணு என்றான். அவன் விழித்துப் பார்க்கிறபோது, இதோ, தழலில் சுடப்பட்ட அடையும், ஒரு பாத்திரத் தில் தண்ணீரும் அவன் தலை மாட் டில் இருந்தது; அப்பொழுது அவன், புசித்துக் குடித்துத் திரும்பப் படுத் துக்கொண்டான். கர்த்தருடைய தூதன் திரும்ப இரண்டாந்தரம் வந்து அவனைத் தட்டியெழுப்பி: எழுந்திருந்து போஜனம்பண்ணு; நீ பண்ண வேண்டிய பிரயாணம் வெகுதூரம் என்றான். அப்பொழுது அவன் எழு ந்திருந்து புசித்துக் குடித்து, அந்தப் போஜனத்தின் பலத்தினால் நாற் பதுநாள் இரவுபகல் ஓரேப் என்னும் தேவனுடைய பர்வதமட்டும் நடந் துபோனான். பிரியமான சகோதர சகோதரிகளே, நம்மை அழைத்த தேவ னாகிய கர்த்தரால் கூடாத காரியம் ஒன்றுமில்லை. அவர் எலியாவை போஷpத்த வழிகளை ஆராய்ந்து பாருங்கள். தேசத்திலே பஞ்சம் ஏற்ப ட்டிருந்த போது, அவர் முதலிலே காகத்தை அனுப்பினார். பின்னர் ஒரு விதவையினால் போஷpக்கப்படும்படி ஆயத்தப்படுத்தியிருந்தார். பின்னர், தம்முடைய தூதனை அனுப்பி, அவன் பெலப்படும்பாடியாக ஆகா ரத்தை அவனுக்கு உண்ணக் கொடுத்தார். வேதத்திலே காணும் தேவ மனுஷனாகிய பவுல் என்பவர், நற்செய்தி பணிக்காக சென்று சில இடங்களிலே தரித்து நிற்கும் போது, அங்கே வேலை செய்தார். அந்த வருவாயினால் அவர் போஷpக்கப்பட்டார். அவர் சிறையிலே கடுங்காவலிலே இருக்க வேண்டிய சந்தர்பங்கள் உண்டாயிருந்து. அந்த வேளை யிலே கர்த்தர் அவரை போஷpக்க வழிகளை உண்டு பண்ணியிருந்தார். இப்படியாக நம்முடைய தேவன் நம்மை போஷpக்க அறிந்திருக்கின்றார். எனவே, உங்கள் கல்வியிலும், வேலை அனுபவங்களிலும், சமூக தொடர்புகளிலும், முன்னோர் விட்டுச் சென்ற ஆஸ்திகளையும் நம்பியிருக்காமல், வழியாகட்டியாகிய கர்த்தரிலே நம்பிக்கையாயிருங்கள். அவர் அன்றன்றுள்ள அப்பத்தை நம்முடைய சரீரத்திற்கு மாத்திரமல்ல, நம்மு டைய ஆத்துமாவிற்கு வேண்டிய ஆகாரத்தை கொடுத்து ஆத்துமாவை திருப்தியாக்குகின்றவராயிருக்கின்றார்.